Με επιρροές από Tom Petty, Joe Bonamassa, Beth Hart, Grace Potter & the Nocturnals, The Bellrays και άλλες συναφείς, οι Behind 12 Bars αγαπούν, παίζουν και συνθέτουν κυρίως ηλεκτρικό μπλουζ, χρωματίζοντάς το ενίοτε με χαρντ-ροκ, ακόμη και μέταλ ή προγκρέσιβ ροκ πινελιές, αλλά και με στοιχεία σόουλ και φανκ. Δεν κρύβονται πίσω («Behind») από τα δωδεκάμετρα του μπλουζ («12 Bars»). Το βάζουν όσο ψηλά του αξίζει και στέκονται πίσω από το μπλουζ με μαγκιά, στηρίζοντας στέρεα τόσο τις διασκευές μεγάλων τραγουδιών, όσο και τα δικά τους τραγούδια.

Μοναδικοί (αν όχι οι μόνοι) στο είδος τους στην Ελλάδα και με εξαιρετικές κριτικές από το εξωτερικό, οι Grey River and the Smoky Mountain γράφουν και παίζουν κυρίως μπλούγκρας. Ένα είδος ακουστικής κάντρι μουσικής, πιο φολκ, που ευωδιάζει λιβάδια τού αμερικανικού νότου. Αγαπούν καλλιτέχνες όπως οι Brown Bird, The Devil Makes Three, Tim O’ Brien, Doc Watson, Old Crow Medicine Show, The Lost Dog Street Band, Gary Davis και διασκευάζουν τραγούδια με εκπληκτικό τρόπο, ενώ συνθέτουν και δικά τους, λες και είναι βέροι Αμερικανοί.

Γνωστή για τους φοβερούς μουσικούς που επιλέγει, αλλά και λόγω τής πληθωρικής περσόνας της, η εξαιρετική τραγουδίστρια Vicky Bee και οι Acoustic Troubles της δεν προξενούν –όπως λέει το όνομά τους– «φασαρίες» (troubles), παρά όντως μόνο ακουστικές, που το κοινό τους γουστάρει να βιώνει. Παίζουν κυρίως τζαζ-μπλουζ και σόουλ, τα οποία ροκάρουν δυναμικά και γκρουβάρουν με φανκ πινελιές. Ξεσηκώνουν έτσι τις σκηνές που εμφανίζονται και βέβαια τον κόσμο τους, με μοναδική ενέργεια και άποψη για τα κλασικά τραγούδια που ερμηνεύουν.

Οι Cloths παίζουν διασκευές κλασικού ροκ, μπλουζ και ροκ & ρολ, ενώ αγαπούν το φανκ και τη σόουλ. Αυτές είναι άλλωστε και οι επιρροές τους. Αν και φρέσκια μπάντα (2018), εμπλουτίζει έξυπνα τα τραγούδια που διασκευάζει, αξιοποιώντας τα 6 μέλη της, ένα εκ των οποίων παίζει φλάουτο (όχι, δεν είναι μία Jethro Tull Tribute Band…). Το όνομα της μπάντας (Cloths – πανιά) επιλέχθηκε μεν και από τους έξι, αλλά τελικά δεν αρέσει σε κανέναν! Ευτυχώς, σε όλους αρέσει η μουσική που παίζουν, ενώ σύντομα θα σηκώσουν πανί με ρότα και δικές τους συνθέσεις.

Κατευθείαν από το Austin του Τέξας, η Sofia Filonos συμπράττει τα τελευταία χρόνια με τους Great Lovers, ταξιδεύοντας νοερά όσους παρακολουθούν τις εμφανίσεις τους –που αλλού;– στην Αμερική. Την Αμερική των 50’s, 60’s και 70’s, τη μουσική των οποίων λατρεύουν: τη φολκ, τη γαλανομάτα σόουλ και ό,τι αποτέλεσε τις ρίζες της αμερικανικής ροκ ή αλλιώς τα στοιχεία της μουσικής «Americana», παίζοντας τα αγαπημένα κομμάτια τους με αυθεντικό τρόπο και ξεχωριστό στυλ. Αλλά πάνω απ’ όλα με ευαισθησία που συγκινεί. «Όπως… Αμερική…»!

Μια σαλονικιά μπάντα με μέλη βαριάς θητείας στην ελληνική ροκ σκηνή, οι Melisma δεν αστειεύονται… Η αστείρευτη δυναμική τους αγκαλιάζει τη ροκ, το μπλουζ και τη φανκ με τα φτερά του έρωτά τους για τα μουσικά αυτά είδη. Με αγάπη που απλώνεται σε πολλές δεκαετίες, από το σήμερα μέχρι το βαθύ χθες και ντύνεται με γνώση. Ανεξαρτήτως εποχής των κομματιών που διασκευάζουν, η αυθεντικότητα και οι ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις είναι πάντα παρούσες. Γιατί οι Melisma ροκάρουν με όλη τη σημασία της λέξεως και ταρακουνάνε τις σκηνές που εμφανίζονται!

Το χορευτικό γκρουπ Greek Cowboys & Country Girls,  θα χορέψει ζωντανά Line Dancing σε ήχους country music και θα προσκαλέσει το κοινό να ανέβει μαζί του στη σκηνή. Το line dancing είναι ένας ομαδικός χορός συγχρονισμένης χορογραφίας σε γραμμές (σειρές), όχι σε κύκλο, με επαναλαμβανόμενα βήματα, που χορεύεται παραδοσιακά σε κάντρι μπαρ της Αμερικής, συνοδεία – τι άλλο;–, άφθονης μπίρας!

Ένας μπασίστας κι ένας κιθαριστής – τραγουδιστής, που παίζουν ροκ από τη δεκαετία του 1980, αγαπούν τρελά τους Lynyrd Skynyrd και το σάουθερν ροκ. Οι Still Unbroken ξεκίνησαν από μια ιδέα τους, που υλοποίησαν μαζί με τους υπόλοιπους του γκρουπ, ξεκινώντας ως Lynyrd Skynyrd Tribute Band. Τώρα πια παίζουν και Rory Gallagher, John Fogerty, Dire Straits, Santana κ.ά., διατηρώντας πειστικά τον κλασικό ήχο κάθε συγκροτήματος ή καλλιτέχνη που διασκευάζουν. Αλλά το σάουθερν ροκ παραμένει το μεγάλο ατού τους. Γιατί έτσι «τη βρίσκουν», όπως εξάλλου και το κοινό τους.

Το συγκρότημα θρύλος της ροκ, οι Led Zeppelin, βρίσκεται νοερά κοντά σε όσους ακούν την ελληνική Tribute Band τους, τούς No Quarter. Γιατί απλώς «το ’χουν»! Δεν αγαπούν μόνο τους Led Zeppelin. Ούτε τους κοπιάρουν ξερά, όπως άλλες Tribute Bands, ανεξαρτήτως καλλιτέχνη ή γκρουπ που αποτίνουν φόρο τιμής. Οι No Quarter έχουν μελετήσει τους Led Zeppelin και όντας μουσικάρες, παίζουν τα τραγούδια τους σωστά, βάζοντας μέσα και τη δική τους ψυχή. Να γιατί η για άλλους ακόμα και υβριστική επιλογή μιας Led Zeppelin Tribute Band δικαιώνει τους No Quarter.

Τι να πεις για τον «DK» - Δημήτρη Κελένη; Όσοι αγαπούν την κάντρι, το ροκ εν ρολ και το ροκαμπίλι στην Ελλάδα και δεν τον ξέρουν, αυτοί χάνουν! Γιατί δεν είναι μόνο από τους πρωτεργάτες και τους καλύτερους αυτής της σκηνής στη χώρα μας. Δεν έχει μόνο συνεργαστεί με τους κορυφαίους μουσικούς αυτών των ειδών. Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι κατέχει το στυλ σε βάθος και το βγάζει στη σκηνή με τον καλύτερο και τον πλέον άρτιο τρόπο. Το πιο πρόσφατο γκρουπ του, που ολοκληρώνει το σχήμα DK & the Band, είναι ξεσηκωτικά αντάξιό του.